Vakantie

Hehe eindelijk is het dan zover: het vakantiegevoel. Na alle stress van ons eerste gedeelte van de reis worden we nu dan toch beloond. Het vakantiegevoel is nu goed tot ons doorgedrongen en alle puzzelstukjes vallen op hun plek. Hippo is blij (ondanks versleten banden e.d.) en houdt zich goed.

Na onze stapavond in Nairobie zijn we doorgereden naar Nakuru National Park. Het was lekker kort rijden en bij aankomst stonden de apen al bij de ingang te springen. Lance was bezig tickets te regelen en ik had wel zin in een broodje. Ik was net wat beleg aan het pakken toen ineens, zoef, zoef er iets gebeurde om me heen. Huh? Wat was er gebeurt? Shit, mijn broodje is weg. Die verdomde apen ook, zitten ze met een MIJN broodje in de hand mij gewoon uit te lachen vanuit de boom. Goed opletten dus!

Lance komt terug met de tickets van 75 euro (!!) per persoon voor 24 uur park. Het was lekker weer en we hebben veel dieren gezien (nijlpaard, giraffe, neushoorn e.d.) maar geen leeuwen die er wel horen te zijn (Lance balen…) Na in het park te hebben geslapen deden we de volgende dag nog een rondje om de leeuwen te zien. Misschien hebben we ze in de verte wel gezien maar dat was toch niet echt, dus wachten op serengetti en ngorongoro.

We zijn doorgereden naar een soort relax park waar we van medereizigers al positieve verhalen hadden gehoord. We kwamen in de middag aan en konden lekker liggen bij het zwembad. Het was echt een prettig park en het bleek dat zelfs Bill Gates hier overnacht had. In de avond komen we na het eten de eigenaar Raj tegen. Een Indiër met lang haar wat aan de zijkant kaalgeschoren is. Hij vertelde ons het een en ander hoe zijn familie hier gekomen is en de business die ze hier allemaal hebben. Ondertussen moest hij even weg om een jointje te roken en om over zijn citroenboompje te urineren wat volgens hem heel goed was voor het boompje… Daarna stelde hij ons voor aan zijn nieuwe vriendin van 18 (wat ik zelf betwijfelde, eerder 16) terwijl hijzelf 56 was. Maar ja moet kunnen. Nu moesten wij toch ook wel een keer naar de wc en Raj vond echt dat wij over zijn citroenboom moesten plassen. Zo gezegd zo gedaan. Maar nu moest hij toch even vertellen over Bill Gates. Nou dat was natuurlijk heel wat: Twee weken van te voren kwam er een team van Bill om de boel te checken. Nu dit goed was gekeurd wilden ze voor twee dagen het hele complex afhuren. Als er andere gasten waren wilden ze die alles vergoeden en eventuele vliegtickets betalen. Op de dag zelf kwam hij met in totaal 24 man om zich heen aan bij Raj en verdween direct naar zijn kamer. Wat Raj nogal jammer vond want hij had graag met Bill een biertje gedronken. En ik zag dat al helemaal voor me: He Bill dit is mijn minderjarige vriendin en we gaan even een jointje roken. En als je het niet erg vind Bill wil je dan ook even over mijn Lemontree plassen, als je toch moet? Haha verstandige kerel die Bill Gates…

Hup volgende dag door naar Uganda. Er zijn twee wegen en ja hoor wij hebben natuurlijk weer de extreem moeilijke weg gevonden. Maar hij was wel mooi en hier had ik wel de indruk dat er echt weinig blanke mensen langskwamen. Dus de lokale bevolking vond het allemaal fantastisch en wij ook. Na de formaliteiten bij de grens werden we bijna uitgehuwelijkt aan een paar jongedames, dus snel weg hier!

We hebben overnacht bij Sippi Falls, een leuke waterval in een mooi gebergte. In de ochtend hebben we een mooie Tracking van anderhalf uur naar de watervallen gemaakt. Onze gids sprak goed Engels en wist ons veel te vertellen. Hij was een erg trotse man van 26 jaar. En het meest trots was hij over zijn besnijdenis. Zo’n besnijdenis is dus een heel ritueel. Een week van tevoren werd je eerst weggestuurd naar een bekende van de familie. Hij moest je voorbereiden op de besnijdenis. Wat ik ervan begreep is dat bij de voorbereiding ook hoort dat je al flink vaak op de penis wordt geslagen zodat je aan de pijn went. Op de grote dag ga je met een groep tegelijk onder het mes. Je gaat een kamer in en daar zijn dan twee mannen die het werkje gaan verrichten. Een trekt de voorhuid zover mogelijk naar voren en dan, Tjak, zo het scherpe mes erdoorheen. Tijdens dit proces sta je met de handen naar voren gericht en moet je de pijn verdragen. Hierna wordt je verbonden en heb je twee weken om bij te komen. Onze gids vond het fantastisch maar Lance en ik waren toch niet zo overtuigd.

Na onze tracking zijn we doorgereden naar Jinja. Hier begint vanuit Lake Victoria de witte Nijl. Echt een hele mooie omgeving waar je ook nog eens kan Raften en wild water kanoen. We hadden snel een bedrijf gevonden en voor twee overnachtingen en een dag raften moesten we 120 dollar betalen. Dit was acceptabel voor ons.

Nou het was de moeite waard! Wat was dat gaaf. Er waren goede stroomversnellingen en hele mooie stukken natuur. Lance en ik hadden geregeld dat we voorin konden zitten en dat is ook echt de mooiste plek. Bij de 2^de stroom versnelling ging het zo hard tekeer dat de hele boot over de kop sloeg en wij er allemaal uit lagen. Gelukkig krijg je voor die tijd een uitgebreide briefing en oefen je ook nog het een en ander dus niemand was in paniek. Dit was echt een heerlijke dag en ik kon zelfs van een instructeur zijn kano lenen en nog een stukje kanoen en eskimoteren. (ja Joke hier wordt ook nog getraind….)

Hierna zijn we doorgegaan naar Bwindi National Park. Veel mensen zullen dit wel herkennen van de Gorilla Tracking. Dat was dan ook ons doel. Met geluk reden we tegen een Ranger aan en hij regelde direct voor ons dat we de volgende dag mee konden. Ik had nog wel een beetje gemengde gevoelens bij het geheel, zeker vanwege de prijs: 500 dollar. Gelukkig staat de koers euro-dollar erg gunstig dus dat scheelt ons al veel geld deze reis. In de ochtend gaan we dus op pad. Een guide en een ranger begeleiden ons. Drie Trackers zijn ons al voorgegaan om de positie van de Gorilla’s te bepalen. Ze zitten gelukkig dichtbij en na ongeveer anderhalf uur door dichte jungle geworsteld te hebben horen we de Trackers. We lopen naast een bosje en ineens begint er zo’n Gorilla gek te doen vanuit dat bosje. Nou die zijn dus echt groot! We komen bij een kleine open plek en daar beginnen twee jonge (5 en 13 jaar oud) Gorilla’s met elkaar te ravotten. Ze rollen zo langs ons heen en gaan dwars door het bos heen, als een stelletje gekken. Echt cool om te zien. De Rangers kunnen wel een beetje contact met ze maken om ze gerust te stellen. Uiteindelijk komt er ook een oude grote Zilverback tevoorschijn. Wat een machtig, groot, mooi beest. Je beseft dat ze in een oogwenk de kop van je romp kunnen rukken maar toch voel je dat ze heel vredelievend zijn. Dus je staat gewoon op 1 tot 2 meter afstand van zo’n gigant. Op een gegeven moment vinden ze het ook nog leuk om Lance z’n rugtas af te pakken en gaan er nieuwsgierig mee vandoor. Na een uitgebreid onderzoek laten ze het toch maar achter. Het uurtje is zo voorbij en daarna kunnen we nog even lekker terug lopen naar ons vertrekpunt.

Nog half beduusd rijden we naar ons volgende plekje: Lake Kunyony. Ook hierover hadden we goede verhalen gehoord en dat bleek wel te kloppen. Het meer lag erg mooi tussen de bergen, de lodges en tenten hadden fantastisch uitzicht. De volgende dag konden we kanoen in een uitgeholde boomstam en hebben we kunnen genieten van de natuur (erg mooie vogels.) Hier konden we 2 nachten blijven en vanmorgen zijn we vetrokken naar Rwanda.

Hier in Rwanda is het Memorial Day. Dit betekend dat ze de gruwelijke afslachting tussen de Hutu’s en Tutsi’s herdenken van de jaren negentig. Alle buitenlanders uit het westen vluchten het land uit. Wij gaan erin… Wel handig bij de grensovergang want er was niemand voor ons en het ging relatief snel. Lance had mazzel want met zijn Z-Afrikaanse paspoort hoeft ie geen visum van 60 euro op te halen. Bij de grens waren ook de eerste slachtoffers al te zien: Mensen zonder arm of been. Nu hebben we een prettig hotel gevonden met internet (dat blijkt ;0)) wat wel weer ontzettend traaaaaaag is. Ook valt de stroom hier heel vaak uit dus hopelijk kan ik het verhaal zo plaatsen.

Vanavond halen we onze vriend Peter op vanaf de luchthaven en dan kunnen de volgende avonturen beginnen. Dus de vakantie gaat lekker door!