lance&maurice.reismee.nl

aswan-sudan

Aswan-Sudan

Genietend van een colaatje zit ik aan de Nijl in Khartoum. Ik heb even tijd vrij gemaakt voor een kleine updaten. Want het kost eigenlijk best wat tijd om de site up-to-date te houden: Stroom voor de computer, foto’s op de computer zetten, daarna, uitliezen en verkleinen, vervolgens nog een goede verbinding vinden en hopen dat ie blijft, anders kan je weer helemaal opnieuw beginnen met uploaden (is al te vaak gebeurt verdorie…) En natuurlijk het verhaal op papier zetten.

Het is weer even graven in het geheugen om alles weer bij elkaar te krijgen omdat we in een paar dagen zoveel meemaken. Volgens mij moet ik beginnen met de boottrip naar Wadi Halfa vanuit Aswan.

In de morgen van maandag 28 februari zijn we uit ons hotel weggegaan. Op naar een of ander politiebureau waar we Youseff hebben opgepikt, hij zou ons gedurende het traject begeleiden. Daarna door na de haven. Hier moesten we onze auto inklaren en zelf ook onze stempels voor ons paspoort regelen. Dit ging relatief snel. We hadden dan ook goede hoop. Daarna moesten we wachten (dit was vanaf ongeveer 1000u.) en wachten en wachten… Na veel gezeur zijn we om een uur of vier aan boord gegaan. Dit was nog niet makkelijk: Heel veel mensen (later bleek 580) moesten met al hun belangrijke onmisbare spullen: tv’s, koelkast, multifunctionele citroenpersen, pannen,enz,enz aan boord. Na veel duwen en trekken waren we aan boord. We hadden 2de klas tickets. Daar moesten we even aan wennen: dit betekent een houten bankje delen met nog vier andere mensen en hun spullen natuurlijk. Het was echt een grote chaos. Wij hebben eerst in de reddingssloep gezeten omdat het daar het meest rustig was haha. Wij besloten alsnog om te proberen een eerste klas hut te bemachtigen. Toen de boot ging varen is het met veel moeite toch nog gelukt. We hadden twee bedjes en op zich was dat al heel wat.

In de avond kregen we een maaltijd die ok was. Na een relatief goede nachtrust was het toch langzamerhand eens de tijd om naar het toilet te gaan. Nou dat is dus een veel te chique woord voor deze plek. Het was echt super super ranzig. Voor je er kwam moest je eerst door een plas van poep, plas, en water. En dat op onze sandalen! Maar uiteindelijk ook overleeft. Om 1200u kwamen we bij de haven van Wadi Halfa aan. Mooi, nu alleen nog even wachten op onze auto. We kregen, nadat we zelf het land binnen waren gekomen na de nodige formaliteiten, al gauw te horen dat ie vandaag nog niet binnen zou komen. Dat betekent eerst maar eens inchecken in ons hotel. Dit heeft de ‘fixer’ in Wadi voor ons geregeld. We komen bij onze kamer en het is echt niet meer dan een kamer met 2 bedden. Zelfs de vloer was nog van zand. Toch blij dat we er waren. s’Avonds in het stadje gegeten, dat was op zich best goed maar er is helemaal niets te beleven dus we willen zo snel mogelijk weg hier.

De volgende dag zou de boot misschien komen. Nou wij hadden ondertussen wel zin in onze ‘superdeluxe’ Defender ;0) Maar nee hoor hij kwam pas nog een dag later. Het enige wat wij konden doen was wachten en thee drinken. Want in Sudan hebben ze dus een echte thee cultuur, best wel lekker en relaxed. Gelukkig hadden wij nog wel onze toiletspullen en matje en slaapzak meegenomen. Het wassen ging zo: er stond een grote tank met water waar je wat uit kon scheppen en over je heen gooien. Snel een beetje zepen en nog een emmertje over je heen. Nu afdrogen en klaar is kees. Poepen en plassen in een gat, ach wat heb je nodig? Het stinkt allen als een malle!

De volgende dag kwam de auto en we waren blij! Nu snel op weg. We besloten de binnendoor weg te nemen: Dwars door 350km woestijn. Eenmaal onderweg waren we vrij! Na een paar km begon de woestijn al en snel moesten we de banden wat leeg laten lopen om meer grip te krijgen. Met een gangetje van tussen de 50 en 80km per uur schoten we lekker op. Om 5 uur besloten we (voor het eerst!!!!) te gaan kamperen. Echt in het midden van de woestijn en de eerste stad of dorp was wel 200km ver weg. Na een heerlijke kaasfondue maaltijd gingen we kijken naar een hele mooie sterrenhemel. Zo duidelijk en zo mooi hebben we het nog nooit gezien. Daarna gingen we heerlijk slapen. Het waait trouwens wel redelijk in de woestijn dus alles moet goed vast en beschermd worden tegen opwaaiend zand. De volgende morgen door naar de piramides van Meroe. Eerst de rest van de woestijn even wegtikken. Het rijden vergt wel concentratie en energie maar het is verder goed te doen. Er is niet echt een weg dus je zoekt zelf maar een beetje de beste route uit. Bij zonsondergang kwamen we aan bij de Piramides, dat was echt een mooi gezicht. Weer de tent opzetten en gebruik maken van de douche waar ik Lance nog wel een beetje om heb uitgelachen maar die nu toch wel heel erg lekker was moet ik zeggen ;0)!

De volgende morgen naar de piramides. Een knap stukje werk maar vergeleken met die van Cheops toch een beetje jammer. Want die zijn ouder en groter. Wat wel bijzonder was is dat er verder helemaal niemand, echt niemand was. Dus wij met ons tweeen lekker een beetje rondklooien daar.

Nu zijn we door gegaan naar Khartoum. De auto zat onder het stof, wij zaten onder het stof en alles wat we bij ons hadden zat ook onder het stof. Dus nadat we de banden hadden opgepompt hebben we ook de auto maar een beetje afgespoten. Onderweg veranderd het landschap al wel een beetje en dat vind ik ook een bijzonder aspect van deze reis. Om juist die overgangsfases mee te maken van het landschap. Terwijl je er normaal zo overheen vliegt. En ik moet dan ook vaak aan mijn lessen aardrijkskunde denken haha wie had dat gedacht?!

Aangekomen in Khartoum zijn we naar de Blue Nile Sailingclub gegaan. Bekend onder overland reizigers en backpackers. Het bleek al snel dat we een relaxed plekje konden krijgen naast, jawel, 4 Nederlanders. En, jawel, eentje kende Lance en mij natuurlijk ook nog. Lance had wel eens met haar gevlogen. Ik niet maar ze kende mij vanwege mijn ‘reputatie’. Verdorie en ik nog denken die heb ik in Nederland achtergelaten, kom ik hem in Khartoum tegen haha. Heel relaxte mensen dus dat komt verder helemaal goed. Ze vertelden ons dat we in de Nijl konden zwemmen. Nou dat hoef je tegen deze waterrat geen 2 keer te zeggen en hop, we lagen er al in. Er waren ook twee jongens in een speedboot. Ze vroegen of wij mee wilden in hun nieuwe boot. Nou, zullen we dat nou wel doen…? Natuurlijk doen we dat en 5 min later knallen we met 50km per uur over de blauwe nijl. Wat gaaf en relaxed! We voeren naar het ontmoetingspunt van de blauwe en witte Nijl en kwamen niemand tegen. Dat kan ook niet want niemand heeft hier een speedboot. Alleen de zoons van twee knetter rijke handelaren in Khartoum en die moesten wij natuurlijk tegen komen! Echt top.

Nu staan we lekker op de camping en terwijl ik dit oh zo zware verhaal aan jullie schrijf krijgen wij van de lokale bevolking lekker gegrild vlees met brood. Wij geven een watermeloen als ruil terug,wat is het leven toch makkelijk!

Nogmaals we zijn blij met alle reacties maar kunnen helaas moeilijk antwoorden dus blijf reageren en wij doen ons best jullie op de hoogte te houden. Groeten uit Khartoum!

Reacties

Reacties

Annemarie

Hoi jongens! Wauw wat een prachtig verhaal weer! :) wat maken jullie ontzettend veel mee zeg!! En ik dacht net aan jou Maurice en meteen melding dat er een nieuw bericht was hoppa ;)! Vet grappig! Dikke kus

Caroline

Heerlijk Heerlijk we zijn heel jaloers te gek hoor voor jullie!!!

WP

Gaat lekker! Krijg ook weer zin in te kamperen in die regionen. Hebben ze ook een Maxi Cosi adapter voor een Laro?

???? ?????

joost

Mannen, de reputatie van de KLM piloten blijft jullie zelfs in Sudan achtervolgen....

Laterz

Hero

Ey jungs!
Cool om weer ff te lezen hoe t met de avonturen van lance&maurice staat. Eneh Maurice inmiddels ook een reputatie in Sudan? Have fun :-)

John Ð

"flabbergasted", godsamme wat hebben jullie toch een gave tijd, ik benijd jullie wel... , 'k check elke dag wel even of er weer een aanvulling = op jullie blog foto's text whatever... geniet ervan mannen,

Los Ballos & de garoeten uit het "kikkerlandje"

Anouk

Nou wat hebben we hier een medelijden met het uptodate houden van die site hoor....... En aap, denk ook maar even af en toe aan je lessen nederlands, d/t haha. Die wc klinkt wel een beetje als het bouquetin bivak toch, maar dan niet op 3000 meter hoog en niet bevroren (wat wel weer een nadeel is). Tof dat jullie het zo naar je zin hebben en precies weer de goede mensen tegengekomen. Nog heel veel plezier en veel liefs Peer, Sofie, Finn & Anouk

Olivier

Geweldig om jullie zo te volgen! Ik hoop dat er maar volop internetverbinding mag blijven!

Veel geluk en plezier voor het vervolg!

Dirk

Hoi jongens, heb net jullie sms ontvangen en terug gestuurd. Leuk om jullie zo te volgen. Vind wel dat jullie goed opschieten. Wel blijven opdrukken hè elke ochtend anders verslapt de boel!

Noah en Mije

Wat een verhaal weer!
Heerlijk om af en toe even een up date te krijgen van jullie!
Steven is nu carnaval aan het vieren en moeders zit dus thuis op de bank! Vandaar een berichtje namens Noah en mij!

Succes met het volgende avontuur en ben benieuwd wat er weer op de blog komt te staan!

Genieten mannen!!!

Liefs uit Hengelo!

Anja

Reputatie ..?? Wee'k niks van!

geert

Hallo beste kerels, het gaat voor de wind blijkt uit jullie verslag, prachtig toch nietwaar! Hoe staat het met de planning van aankomst, is het schema nog in orde?
Blijf schrijven wij vinden het prachtig.!
Kitty en Geert

Wouter

Poepen in de zee deed je ook al wel udo!

marieke

hoe zijn jullie er heen gegaan ???

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!