Cairo-Aswan

We zijn in de middag vertrokken uit Cairo. Helemaal opgelucht dat we eindelijk ons visum hebben. Nu nog even de goede weg opzoeken en lekker die drukke stad uit. Er is wel een klein nadeel: we hebben niet zo’n goede kaart van Cairo en van Egypte. Dit hebben we dus geweten…

Eerst hebben we de weg naar de pyramides gevolgd, die zien er zelfs vanaf een redelijke afstand indrukwekkend uit. Helaas hadden we geen tijd om er echt langs te gaan. Ik ben er al geweest maar voor Lance zou het de eerste keer zijn.

Na een paar keer niet helemaal goed te hebben gereden kozen we voor de ‘Argicultural road’. Het bleek en soort suïcidale weg te zijn waar iedereen als een gek op rijd. Er komen bussen, vrachtwagens, wagens met ezels ervoor, fietsen, kuddes met geiten en schapen en nog veel meer op deze weg. Daarnaast zitten er veel dremples en kuilen in. Ook denk je dat je op jou kant de goede richting oprijdt maar dan komt er ineens een tegenligger aan (uitwijken Lance!) In 3 uur tijd zijn we 90km opgeschoten. We moeten nog 800km!!!!

In ons hotel in Beni Suef bekijken we nog eens via google earth of er niet een betere weg is. Er staat een weg op in de woestijn die bij ons niet op de kaart staat: die gaan we morgen proberen te vinden. Maar eerst slapen in Beni Suef.

Het was een ramp! De hele nacht een jengelende Arabier en een trein die voor ons gevoel dwars door de slaapkamer reed (we sliepen aan de stationskant.) De treinen vinden het hier blijkbaar net zoals de auto’s heel erg nodig om continu te tutteren ook al is het midden in de nacht… Om 5 uur zijn Lance en ik nog steeds wakker en we besluiten maar op te staan want het wordt een lange dag.

Eerst op zoek naar de ‘dessert road’. Dit duurt 1,5 uur voor een stukje van grofweg 20km. Maar de beloning was er: een super strakke asfaltweg waarop we makkelijk 100km p/u konden halen. Als een speer gingen we. Het laatste stuk van ca 150 km moesten we helaas weer op een soort b,c,d,e weg omdat die dessert road niet meer veilig zou zijn voor toeristen. Net voor zonsondergang komen we aan in Aswan. Hier hebben we een goed hotel voor weinig geld. Dat is het voordeel van deze periode: normaal is het hier hoogseizoen maar door de revolutie is er geen toerist te bekennen en zijn ze snel blij met ons. Dat is weer mooi meegenomen.

De volgende dag moeten we dingen voor de boottocht regelen en daarmee zijn we in de middag klaar. Dit betekent dat we zondag (nu) mooi vrij hebben. Dus al met al gaat het vanaf nu best goed. De druk is een beetje van de ketel en alleen morgen hebben we nog even een drukke dag als we echt de auto op de boot gaan zetten en ons uit Egypte moeten klaren. Ondertussen ben ik wel blij dat we het Moslim gebied gaan verlaten want na bijna twee weken die schreeuwende toeters om je heen (ze beginnen nu alweer…) ben je er ook wel klaar mee. En echt rust heb je sowieso niet want dit stadje is een keer zo klein als Hengelo schat ik en ze maken 10x zoveel herrie hier, wat een ongeduldig volk is het toch ook.

Ik kijk echt uit naar Sudan, heerlijk kamperen in onze tent en verder niemand om je heen. We zijn goed voorbereid: we hebben de auto afgetopt met diesel, in totaal hebben we 70 liter water bij ons en onze koelkast zit vol met eten en drinken.

Vanmorgen hebben Lance en ik nog lekker primitief gesport (beetje buikspieren en opdrukken) en dan mis ik Hengelo wel een beetje hoor (het lekkere sporten daar…) Maar nu liggen we lekker in de zon met zo’n 24 graden dus wat dat betreft mogen jullie jaloers zijn! We doen ons best om jullie op de hoogte te houden maar aangezien we meer gaan kamperen en we in verlaten gebieden komen zal de frequentie wat afnemen. Maar blijf vooral reageren want dat vinden we erg leuk! Oh ja John, de baart is eraf want ik hield het gekriebel niet meer uit en we hebben Sudan toch al gehaald! Groetjes!

E

Mission accomplished! We both have a visum for Sudan in our passport. It took us one one day to get it in Cairo. We had been waiting 4 months for the same visum in Holland with no success.

Next target : Aswan

Earlier today we phoned Mr Saleh, a representative from the Nile transportation company and he informed us that we had to be at his office on Saturday morning at 9:30 to do the paperwork for our car. That means that we have one and a half days to drive to Aswan 900km’s to the south.

So after picking up the passports we jumped in our car to head south as fast as possible to leave dirty chaotic Cairo behind.

And after three hours we were exactly 90 km’s further. Aparantly we were not the only ones trying to escape Cairo to the south…

Ok so maybe we did have a problem 90 km’s in three hours means that we need 30 hours to drive to Aswan and we only have 12 hours of light the next day. We would not even consider driving at night here. I’ve been to India and I thought that they drove badly there but this take’s the cake! Cars stopping on the highway in front of you. Cars driving towards you in your lane on the same highway. Donkey carts on the fast lane of the highway. 5 cars abreast on a two lane road. And the madness continues…

We drove as far as Beni Suef where we managed to find a hotel for the evening. Our first impression was not bad. Clean room on the 12th Floor with free wifi.

We looked online to see if there was another route and we found one! The road runs parralel to the one we were on today only 30km’s to the west in the desert. The map that we have in the car must be outdated even though it’s from 2007.

So off to bed for a very early wake up for a long day on the road.

Unfortunately we were next to a mosque and it was Friday evening. Normaly people are called for prayer and thats that, here thay were called for prayer and then the whole sermen was broadcast through the megaphones situated 25m from our room! Once the sermen was over we throught that we would be getting a good nights sleep. But seeing as we were next to the train station as well, once every hour we would be woken by the train using its horn multiple times as it went through the station.

At 5:30 we woke up and were both still tired as we had only gotten a few hours sleep with all the noise. We headed off to the other road hoping that it would be better otherwise we had a serious problem. Our prayers were answered! The road was perfect with hardly any traffic.

The km’s past quickly and we made it to Aswan with 4 minutes to spare before sunset.

On Saturday we were at Mr Salah’s office at 9:30 at we started doing some paperwork for our car. First to the Trafic court to get a small slip of paper to say that I do not have any driving offences ( I don’t know what to do to get one as I saw almost every driving offence on the road down)

Next back to his office to pay for the tickets. He then said that we had a day off on Sunday and that we had to be at the trafic police office on Monday morning to hand in our temp. Number plates. After that we would drive the car to the port and put it on the barge for the trip to Sudan.

As first class cabins(if you could call it that) were all sold out we have a second class seat booked on the boat. That means that we will be sleeping on the Floor. Oh well at least we’ll be on our way to Sudan.

You can’t believe how happy I am that we managed to get this far in 15 days. For me this would be the hardest part. Of course we still have many hurdles to cross on our way down but we will have time to do it and not be so rushed anymore. Also Maurice and I know what to expect from each other. We are getting on well, of course we have the usual dissagreements with regard to the best road etc. but this was to be expected. But we always agree on one thing: in the end we must drive south!